vrijdag 17 juni 2011

Emi in het ziekenhuis deel 5

Emi is sinds vanmiddag uit tractie!!!
Dat betekent beentjes niet meer in de lucht en langzaam weer leren lopen, kan snel gaan maar kan ook makkelijk 2 maanden duren is nog niet veel zinnigs over te zeggen. Belasten mag de komende 10 dagen nog niet maar nu kan ze wel weer wennen aan benen kunnen bewegen.
Ze ligt ook nog steeds in het ziekenhuis, het is afhankelijk van hoe snel zij het bewegen weer oppikt, forceren doen we niet het ligt nu volledig bij haar want de nadruk op haar benen leggen gaat alleen maar zorgen dat het langer duurt. GEDULD is nu dus wat we moeten hebben.

Was trouwens vreselijk moment het uit tractie gaan, Emi vond het zo eng die gilde echt het hele ziekenhuis bij elkaar. Kwam ook doordat eergisteren het gewicht van de tractie los was geraakt en toen dus ineens haar been naar beneden kwam zetten dat deed pijn en was een grote schok. Tja en dan komt de dokter ineens zeggen dat je benen los mogen das natuurlijk best eng. Gelukkig was het toen de benen eenmaal los waren vrij snel weer rustig al ligt ze nu nog heel stil en moet ze duidelijk wennen.

Hoe dan ook eerste stap is gezet.

Lekker verf stempelen met handje

Speciaal voor Ruth, spelen met kleine muis en papa rat ;)

Kijk mam ik heb mijzelf geschminkt

Isis vind het wel gezellig in het ziekenhuis


Mmmmmm lekker toetje eten

Lekker slapen

En toen mochten de beentjes los

Het weer gemaakte been

6 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hopelijk is ze weer snel mobiel en kan ze snel weer naar huis.
    en vreselijk hoe alles is gegaan met het uit tractie halen en dat het gewicht eraf viel enzo.
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hopelijk is ze weer heel snel de oude Emi! Wij duimen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een goed nieuws!! Dat is weer een klein stapje dichter naar huis!!

    Groetjes Bianca

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat fijn om te zien met de beentjes los! Hoop dat ze snel weer vertrouwen erin krijgt.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Pfff, wat een lijdensweg zeg! Heel veel sterkte (en geduld dus ;-) ) gewenst bij de rest van het geneesproces.

    Sacha (zolderwerk.les-bastides.nl)

    BeantwoordenVerwijderen