De dag dat Emi bijna in het ziekenhuis belandde

Gisteren begon heel normaal met een wandelingetje naar school.
Daar bleek dat de juf van Emi ziek was en dat ze weer me mocht naar huis.
Prima we maakte een kleine omweg naar huis langs de brievenbus en eenmaal thuis begon het....
Spugen, spugen, spugen, spugen, er kwam werkelijk geen einde aan.
Ook kleine slokjes water kwamen er meteen weer uit en binnen no time had ik een heel zielig meisje op de bank.

De huisarts stuurde ons naar de apotheek voor zetpillen tegen misselijkheid.

Helaas maakte dit ook geen verschil.

Toen toch maar een afspraak, om 4 uur konden we terecht.

Daar kregen we de keuze; meteen naar ziekenhuis aan het infuus of mee naar huis, nog een zetpil en elke 5 minuten een slokje drinken.

Mocht het niet goed gaan dan alsnog 'savonds naar het ziekenhuis.

We kozen voor mee naar huis en daar heeft ze eerst op de bank geslapen en toen gedronken.

Rond 10 uur was het toen we allemaal in bed lagen en sindsdien heeft ze niet meer gespuugd gelukkig.

De bank zag er al niet uit maar na al dat spugen was het helemaal vreselijk.

We hebben een stoomreiniger gekocht, stond al langer op ons lijstje, en die kwam vandaag.

Wat een heerlijk ding de bank was na 10 minuten weer fris en zwart.